Na 13 jaar redactielid te zijn geweest, heeft Tamara Bardega het stokje onlangs doorgegeven aan collega Marian Dijkstra. We blikken met Tamara terug op de lange periode waarin ze verbonden was aan de nieuwsbrief.
Het begin
Al vanaf het allereerste begin van de pleegzorgnieuwsbrief was Tamara betrokken. In 2003 begon FlexusJeugdPlein, de voorganger van Enver, met het ‘pleegzorgkrantje’. Dit krantje werd gedrukt en vervolgens per post gestuurd aan alle pleegouders.
Tamara: “Het krantje had in het begin vooral een informatief karakter. Er stond nieuws in voor pleegouders, bijvoorbeeld over trainingen en vergoedingen. Ook deelden we er interviews met pleegzorgbegeleiders en pleegouders. Daarnaast gebruikten we het krantje voor de werving van pleegouders voor kinderen die een pleeggezin zochten, de zogeheten kindoproepen.”
Meer verhalen
Toen het krantje zich meer naar online verplaatste, werd het wat informeler en stelde Tamara voor om naast de interviews ook columns te gaan schrijven. Want schrijven is een van de dingen die zij het liefste doet. “Als ik iets meemaak dan ontpopt zich vaak vanzelf een verhaal in mijn hoofd, dan schrijf ik het gewoon op.”
Tamara zag het pleegzorgkrantje uitgroeien tot een digitale nieuwsbrief met nu zo’n 1800 ontvangers. Uit haar pen kwamen de afgelopen 13 jaar prachtige verhalen uit pleegzorgland; ontroerend, maar vaak ook vol humor.
Om Tamara te bedanken gaven we haar een Bookseat; een soort boekenpoef die je helemaal handenvrij laat lezen.
Verbinding
Tamara vindt het vooral mooi dat de nieuwsbrief wat luchtigheid brengt en bijdraagt aan verbinding, zowel tussen Enver en pleegouders, als tussen pleegouders en pleegzorgbegeleiders onderling. “Want dat doen verhalen, ze zorgen voor verbinding. De verhalen uit de nieuwsbrief laten zien dat we allemaal hard werken aan hetzelfde doel: bijdragen aan een fijne jeugd voor alle pleegkinderen waar we met elkaar bij betrokken zijn, op welke manier dan ook”.
Naast de vele columns schreef Tamara ook vele ‘Bloemetjes’; de inmiddels niet meer weg te denken rubriek waarin een pleegzorgbegeleider een pleegouder of pleeggezin in het zonnetje zet. De ‘Pluim’, waarin pleegouders hun begeleider een pluim geven als blijk van waardering, bestond al en Tamara vroeg zich af waarom dat er eigenlijk andersom niet was. En zo geschiedde. Voor het Bloemetje interviewde Tamara haar collega's en schreef hier dan een mooi verhaal over. Ook organiseerde ze iedere zomer het pleegzorgkamp voor pleegkinderen en deelde hierover uitgebreide verslagen in de nieuwsbrief.
40 appjes
Op de vraag wat haar het meeste is bijgebleven van haar ‘nieuwsbrieftijd’ hoeft Tamara niet lang na te denken. “Die keer dat ik zelf een Pluim ontving. Na een saunabezoek zette ik mijn telefoon weer aan en die ontplofte werkelijk. Ik had ruim 40 appjes van collega’s die mij allemaal feliciteerden; mijn Pluim bestond uit een samenvatting van wel 6 of 7 pleegouders die gezamenlijk wat hadden ingestuurd. Ik ondervond toen zelf wat het positieve effect is van het krijgen van de Pluim; het zorgt ook binnen een team voor een hele goede vibe omdat het laat zien dat onze inzet echt gewaardeerd wordt, en dat is zo mooi!”.
Wat gaat Tamara nu doen?
En nu is het tijd om haar pijlen op andere zaken te richten. Na 13 jaar pleegzorgbegeleider te zijn geweest, is ze sinds november vorig jaar manager manager pleegzorg CKL-MH (Capelle, Krimpen, Lansingerland en Midden-Holland) en gezinshuizen MH. Tamara geeft aan dat ze het geweldig vindt om in een nieuwe functie toch nog betrokken te blijven bij de pleegzorg.
De pleegzorgnieuwsbrief zal ze met veel plezier blijven lezen. En ze heeft alle vertrouwen in haar opvolger Marian: “Marian is een mooi mens en een echte schrijver die al velen heeft weten te raken met haar mooie columns en blogs, dus dat gaat helemaal goedkomen!”. Ze hoopt dat mensen de nieuwsbrief blijven lezen, “ook als ze erdoor heen zitten, dan hoop ik dat de nieuwsbrief kan zorgen voor een stukje ontspanning en verbinding”.
Dank je wel Tamara!
Op de vraag of ze misschien ooit nog eens een mooi verhaal wil schrijven voor in de pleegzorgnieuwsbrief, antwoordt ze dat er in haar hoofd al een verhaal aan het ontstaan is over een mooie ontmoeting die ze had:
“Mijn aller-allereerste pleegkind kwam laatst naar kantoor om haar dossier op te halen. Ze is inmiddels begin 30 en had mij opgezocht op Facebook. Ze heeft nu zelf een kindje gekregen waardoor ze steeds meer vragen kreeg over haar eigen jeugd. Ik vond het geweldig om haar te zien en om te zien tot wat een stabiele, leuke jonge vrouw ze zich had ontwikkeld. Zodra ik de tijd heb, zal ik het verhaal opschrijven en met jullie delen”.
Leuk Tamara, dank je wel voor jouw jarenlange inzet en we zijn benieuwd naar het hele verhaal!
In de volgende nieuwsbrief stellen we onze nieuwe redactielid Marian Dijkstra aan jullie voor.