Voor het vijfde jaar op rij begeleiden mijn collega’s Dieke, Marian, Karin en ik de groep kinderen in de leeftijd van 10 tot en met 12 jaar op pleegzorgkamp. Je zou misschien denken: dat gaat toch vervelen, dat is vast ieder jaar hetzelfde verhaal. Niets is minder waar. Het blijft geweldig om voor deze groep kinderen een kamp neer te zetten waarin zowel ruimte is voor sport en spel als voor verdiepende gesprekken met en tussen de kinderen onderling.
Voor het eerst in al die jaren hebben we vijf dagen lang bloedmooi weer gehad en dat kwam ons geweldig uit. We pasten het eerder gemaakte programma nog iets aan en hadden een paar heerlijke dagen.
Water
Op vrijdag 12 augustus kwamen de kinderen enigszins onwennig aan. Althans, de meesten. Twee van de veertien waren vorig jaar ook van de partij dus voor hen was het net even wat minder spannend dan voor de rest. In plaats van in een stortbui met elkaar kennismaken in de duinen (vorig jaar) startten we nu met waterspelletjes in de tuin. Zo gooiden we een natte spons over om elkaars namen te leren, deden we ‘sponstikkertje’, vulden we emmers water alsof ons leven er van af hing en eindigden we in het zwembad. Een heerlijke eerste middag die we afsloten met een etentje bij Happy Italy. Moe maar voldaan stortten de kinderen in bed maar niet moe genoeg zo bleek in de loop van de nacht. Het bleef nog lang onrustig wat resulteerde in enige kamerwissels de volgende nacht plus begeleiding op de gang totdat iedereen sliep. Dat werkte beduidend beter.
Speelbos
Op zaterdag 13 augustus startte het programma met een bezoek aan Speelbos Gilze. Onder leiding van een enthousiaste boswachter leerden de kinderen over de bomen en haar bewoners om vervolgens aan de slag te gaan met een zelf geknutseld vogelvoerhuisje. Andere jaren speelden we nog een tijdje door in het bos maar het was nu rond 12 uur al zo verschrikkelijk warm dat we vlug de verkoeling hebben opgezocht van een buitenzwembad. Daar hebben we de rest van de middag vertoefd. Aan het einde van de dag hebben we heerlijk gebarbecued in de grote tuin.
Klimpark
Op zondag 14 augustus vertrokken we lekker op tijd naar een Klimpark in Hank. Daar gingen zonder uitzondering alle kinderen los op het parcours. De ene net wat hoger of lager dan de andere maar een ieder verlegde de grenzen als nooit tevoren. Naast het klimpark bevond zich recreatieplas De Kurenpolder alwaar we ons de rest van de middag vermaakt hebben op en om het water. Onvergetelijk was de uitspraak van een van de jongens; ‘ik heb mijn telefoon nog helemaal niet gemist en heb me nog nooit zo levend gevoeld als nu’. Eenmaal in het huisje vielen de hongerige wolfjes aan op de pasta van Karin. Een enkele ‘lust ik niet’ werd al snel vergeten nadat het geproefd was. Vervolgens gingen we aan de bingo en natuurlijk had iedereen prijs. Die avond gingen we enigszins op tijd slapen want voor de maandag hadden we weer een drukke dag in het vooruitzicht…
Efteling
We vertrokken op maandag 15 augustus om half 10 vol goede moed richting de Efteling. Amper een kwartiertje rijden dus we stonden al voor openingstijd bij de ingang startklaar. Het was deze dag met 25 graden wel 10 graden koeler dan de andere dagen dus ook dit zat heerlijk mee. De opgegeven buien voor die middag bleven weg en we hadden de dag van ons leven. Nooit eerder hebben wij zo ongelofelijk veel attracties kunnen doen op 1 dag. We waren er dan ook bijna 13 uur, als we de eindshow bij de uitgang van het park nog even meerekenen. Sommige kinderen gingen voor het eerst in de achtbaan en waren zonder uitzondering zo trots op zichzelf, geweldig! Wat ook leuk was, was dat deze groep zo ontzettend goed samenging dat we nagenoeg de gehele dag als groep door het park zijn gelopen. Een enkele keer werd er wat opgesplitst tussen twee verschillende attracties maar over het algemeen gingen we met 18 tegelijk door de geweldige attracties. We aten een lekker frietje met een snack in het park. Een avondprogramma was er niet meer, uitgeput kwamen we pas na 23.00 uur terug in het kamphuis en wilden alle kinderen niks liever dan lekker hun bedje in voor de laatste nacht.
Waardevol
De volgende dag arriveerden de pleegouders tussen half 10 en half 11 om de kinderen weer op te halen. Wij kijken terug op een geweldig kamp met super gezellige kinderen. Heel waardevol was de onderlinge verbondenheid. De gesprekken tussen de kinderen onderling en ook af en toe een grapje kunnen maken tegen elkaar die alleen begrepen wordt door degene die weet hoe het is. Hoe het is om niet op te groeien bij je eigen ouders. Ondanks dat dit niet een specifiek doel is van pleegzorgkamp komt het altijd weer terug en dat halen deze kinderen nergens anders dan op pleegzorgkamp.
Ook mijn collega’s van de andere vier groepen hebben heerlijke dagen gehad met de kinderen in de andere leeftijdscategorieën. We kijken samen met alle 66 kinderen terug op een paar heerlijke weken. Hopelijk weer tot volgend jaar!
Door Tamara Bardega