De inzendingen waren divers. Zo verschillend dat het bijna onmogelijk is om ze met elkaar te vergelijken en een keuze te maken. Wat ons opviel, was dat de meeste kinderen hun pleeggezin de prijs gunden, terwijl de prijs in de oproep juist bedoeld was voor de inzender. We vonden de vrijgevigheid van de kinderen juist een nog grootser gebaar. Hoe mooi allemaal!
Wat leuk om te zien hoe de kinderen uit huize Schep bijvoorbeeld zelf een mobiel gepakt hebben en dezelfde dag van de oproep spontaan en eigenhandig (zonder medeweten van pleegouders) een filmpje gemaakt hebben. En wat voor een filmpje! De liefde en genegenheid druipt ervan af. Heerlijk om te zien! Ook jullie pleegouders zijn er trots op. Ze schreven ons: wij zijn dankbaar dat dit onze pleegkinderen zijn! Nou, dat geloven wij!
En wat te denken van de tekening van Agnieszka, 10 jaar, met daaromheen allerlei uitspraken over het mooie gezin waar ze woont. De tekening is zo prachtig dat we hem graag hier met u willen delen.
Lorena is in haar boodschap kort, maar krachtig: “Het is HET BESTE PLEEGGEZIN VAN DE HELE WERELD EN EVER! Ik hou heel veel van hen en voel me er erg gelukkig! Ik ben heel blij dat ik er mag wonen”.
Ook Quinten schrijft dat hij in het beste pleeggezin van heel de wereld woont. Hij woont overigens in twee gezinnen: een weekendgezin en een doordeweeks gezin en in beide gezinnen heeft hij het heel goed, schrijft hij. Goed geregeld voor jou, Quinten, maar ook dat schijf je: pleeg- en jeugdzorg zorgen goed voor jou. Wat een blije en dankbare knul, die Quinten.
Gahyra en Feliciano hebben allebei een prachtig blad gemaakt, waarvan de Por een scan kreeg. We hopen dat de pleegouders de bladen ergens hebben opgehangen, zodat zij steeds weer kunnen genieten van de mooie woorden van de kinderen. Want hoe heerlijk is het om terug te mogen lezen dat je altijd en altijd de beste papa en mama bent voor dit kind, of zoals de ander schrijft: er zijn veel moeders en daar zitten ook echt leuke bij, maar de allerliefste moeder, die is toevallig van mij. Zo, pleegmoeder Terlouw, die kan je in je zak steken!
Fenne-may schrijft over haar gezin dat het zo heerlijk is om daar te mogen zijn. Zij hebben heel veel plezier samen, en er wordt heel veel gelachen. Ze mag ook heel veel, vindt ze zelf, onder andere paardrijden en een hamster. De foto van de hamster willen we graag delen. Bedankt voor je leuke bericht Fenne-may!
Cheyenne geeft aan dat Bertus en Simone een pluim verdienen, omdat ze altijd voor iedereen en overal klaarstaan. Ze woont al 12 jaar bij hen en wil er nooit meer weg, schrijft ze. Het is leuk om in een pleeggezin te wonen. “Soms kan je ook wel denken aan hoe het zou zijn om bij je echte ouders te wonen”, schrijft Evin, “maar ik heb hele leuke, grappige en lieve pleegouders. Ik woon al zo lang hier dat het lijkt alsof het mijn echte ouders zijn! Ik wil hier nooit meer weg.” Mooi compliment Evin, al begrijpen we dat je soms weleens denkt aan hoe het ook anders had kunnen zijn.
Daniel woont nog niet zo lang bij zijn pleegouders, maar is ontzettend blij met de zorg die zij voor hem hebben. Er is een goede klik met de gezinsleden, schrijft hij, “en Sabrina, mijn pleegmoeder, heeft de eerste week dat ik er was al van alles geregeld. Ik was verrast dat mijn slaapplek zo fijn verzorgd was, alles stond al klaar! Ik had op de eerste dag al een klik met haar en voelde me al gelijk op mijn gemak bij haar. Ik voel me hier thuis en dat is wat ik zes jaar lang niet bij mijn vader heb gehad. Daarom vind ik dat mijn pleegmoeder de leuke prijs verdient.”
Natalia van zes jaar gaf op een dag aan in een opwelling: “Ik heb heel veel mama's (doelend op bio, crisispleegouders, pleegoma en wij als perspectief pleegouders), en maar één papa (mijn man als pleegvader). Maar jij bent wel mijn liefste mama, want jullie geven mij eten, drinken en lekkere snoepjes, mooie cadeautjes, maar vooral veel liefde en dat vind ik fijn”. Pleegmoeder schrijft dat ze die woorden echt voelde binnenkomen. Ik vond het een pluim vanuit het diepst van haar gevoel waar ik ook in wat moeilijkere tijden nog steeds op kan teren! Fijn dat dat zo voelt, en we hopen dat het publiceren ervan nog meer waarde geeft.
Alyssa schrijft: “Ik woon bij mijn tante en nicht en ik heb twee honden. Ik vind het fijn om hier te zijn. Ik zit op een leuke school in de buurt, we gaan vaak winkelen en leuke dingen doen. Ik zou nergens meer naartoe willen en hier gewoon willen blijven. Ik heb het hier echt naar mijn zin”. Wat heerlijk Alyssa dat jouw netwerk een mooie plek voor jou heeft en dat jij je zo fijn voelt bij hen.
Britt zou een goede ambassadeur voor pleegzorg kunnen zijn. Ze is al wat ouder en schrijft: “Nadat ik een rottijd achter de rug had, kwam ik bij een pleeggezin dat me heel hartelijk heeft ontvangen. Ik was toen 16, dus dat was al wel wat ouder dan de meeste pleegkinderen. Mijn pleegouders zijn heel open en liefdevol, ik kan met alles over ze praten, waardoor ze als echte ouders voor me zijn. Met m’n pleegbroertjes en -zusje kan ik het ook goed vinden. Met m’n zus ben ik dikke vriendinnen geworden, waardoor we echt vier handen op één buik zijn. We delen alles met elkaar, we kunnen de grootste lol samen maken en elkaar steunen in alles. Van pleegzorg heb ik ook veel steun gehad. Ik ben toen ook aan traumaverwerking begonnen. Ik heb een laptop en fiets gekregen; dit was heel fijn want ik had zelf geen geld om dit te betalen. Ik heb veel aan de gesprekken en zorg die ze geven. Ik ben er nu ook mee bezig om m’n achternaam te wijzingen naar die van m’n pleegouders. Dit heb ik zelf besloten en m’n pleegouders voelden zich erg vereerd dat ik dit wilde doen. Ik hoor zo meer bij het pleeggezin en hoef niet aan buitenstaanders m’n verhaal uit te leggen. Dit heb ik samen met pleegzorg kunnen regelen, omdat de kosten hiervoor ook erg hoog zijn. Ook vind ik het heel fijn dat pleegzorg is verlengd naar 21 jaar, omdat dit vaak wel nodig is bij een pleegkind en zo de begeleiding langer doorgaat. Wel vind ik het jammer dat ik al meerdere verschillende begeleiders heb gehad, maar dit komt waarschijnlijk omdat er een tekort is en er heel veel pleegkinderen zijn. Ook is het super fijn dat er ouders zijn die een pleegkind nemen, zodat kinderen ook een goede groei en liefde krijgen die ze verdienen.’’ Britt, als we jouw verhaal lezen, zo open en eerlijk, ontstaat er een gevoel van respect en trots naar jou. We zien hoe jij de kansen die jij hebt gekregen binnen het pleeggezin om kan zetten in een nieuwe start en hopen dan ook dat je die mooie lijn kan vasthouden. Je bent een topper!
Jullie begrijpen nu vast wel dat het bijna onmogelijk is om een prijswinnaar te kiezen uit al deze reacties. Het voelt bijna direct als tekort doen aan de anderen. We hebben er dan ook voor gekozen om alle inzendingen te noemen hier. De drie prijswinnaars noemen we daarom niet nog eens; zij hebben van ons persoonlijk een berichtje gekregen.
Namens de pleegouderraad,
Marian Rink